4 maandjes Bali

24 december 2017 - Lovina, Indonesië

Hoi Allemaal!

Nog een laatste berichtje van mij in 2017. Zo net voor kerst en oud en nieuw. Dit jaar een beetje zonder het echte kerstgevoel. Heel apart hoe het klimaat/weer je hele besef en gevoel van tijd doen veranderen. Dat het december is kan ik al nauwelijks geloven, laat staan dat het morgen 1e kerstdag is en volgende week al oud en nieuw. Dat betekent ook dat vandaag over 4 weken al weer in het vliegtuig naar huis zit, maar laten we daar nu nog maar niet te veel over nadenken.

Mijn laatste berichtje was net voordat papa en Lobke op Bali zouden landen en dat is al weer 3 weken geleden. In die weken heb ik weer van alles gedaan en beleefd. Doordat papa en Lobke er waren, kwam ik erachter dat er al heel veel dingen zijn die voor mij zo normaal zijn geworden, maar die voor hun nieuw en bijzonder zijn. Zo noemde papa het verkeer hier Mario Kart, terwijl het voor mij al heel normaal was om er doorheen te crossen op de scooter en van veel dingen niet eens meer op te kijken. Geen regels, maar alles op basis van respect en heel goed kijken. Er zijn zo veel scooters op de weg die je aan alle kanten in halen, met allerlei verschillende snelheden. Als je dan ook nog ziet wat er allemaal nog meer op de weg rijdt of wat je op een scooter allemaal wel niet kan vervoeren dan sla je bijna stijl achterover. 

Loebie Daddy

Met de scooter hebben we heel veel rondgereden en op deze manier ook heel veel van Bali gezien. De eerste dag zijn we met de scooter naar de warmwater bronnen en de boeddhistische tempel in Banjar geweest. Bij de bronnen was ik al een aantal keer geweest maar de tempel was nieuw voor mij. Ook leuk om na een lange tijd in het noorden ook nog eens iets nieuws te zien. De tempel was een en al verrassingen: achter het ene bijzondere tempeltje zat weer een andere die ook heel bijzonder was, liep je nog een stukje verder stond er weer een hele mooie tempel. Van de ene verbazing viel je hier in de andere. 

Boeddhistische tempel

Het zien van de mount Agung stond nog op mijn lijstje. Je bent zo dichtbij en zo'n natuurverschijnsel kom je echt niet elke dag tegen. Helaas is het nog niet helemaal gelukt, we zijn een heel eind gekomen maar het was bewolkt rondom de top waardoor de rook enzo niet te zien waren. Dat was wel heel jammer. We hebben wel een hele avontuurlijke route er naartoe gehad die we niet zo snel meer zullen vergeten. Over smalle paadjes, stijl omhoog en weer naar beneden, gaten in de weg, onverharde wegen, dwars door de bush bush, de middel of nowhere. Daar waar ook bijna geen mensen meer woonden en je je af vraagt of je er ooit nog uit gaat komen. Dat is ook Bali en zeker een heel mooi stukje Bali, weg van het toerisme. 

Ook heb ik ze twee watervallen laten zien, de waterval bij Les en Sekumpul waterval. Beide erg mooie watervallen, maar je moet er wel een stukje voor lopen en traplopen. Gelukkig konden we na de wandeling het water van de waterval in en onder de waterval staan om af te koelen. Echter moet je dan nog weer terug omhoog en dat viel bij de Sekumpul wel een beetje tegen. Op het heetst van de dag een paar honderd traptreden omhoog lopen was vrij pittig. But we survived haha. 

We hebben heel veel dieren gezien hier op Bali, dan heb ik het niet over alle insecten en salamanders die je overal ziet lopen, maar over dolfijntjes, apen en olifanten. Allemaal had ik ze al een keer gezien, maar toch blijft het elke keer bijzonder. Bij de dolfijnen waren er bijna geen andere bootjes, ik denk dat er maar zo'n 10 bootjes in het water lagen. Hierdoor was het wel heel rustig en konden we veel rustiger van de dolfijnen genieten zonder dat de normaal tientallen bootjes achter de dolfijnen aan jagen. Toen er nog maar 3 bootjes in het water lagen en onze gids zijn motor afzette kon je de dolfijnen zelf adem horen halen. Dat was wel heel erg bijzonder om te horen. Zeker omdat het echt muisstil was verder op het water, dat is eigenlijk niet te beschrijven. 

Visjes voeren

De aapjes hebben we op Monkey Street gezien en in het Monkey Forest in Ubud. Lobke was helemaal in haar element, waar zie je nu wilde apen langs de weg zitten? Er werden een hoop foto's en filmpjes gemaakt, dat houd je bijna niet voor mogelijk haha. In Monkey Forest zaten ook heel veel kleine aapjes, echte schatjes. Die kijken echt nog heel lief met hun zwarte koppie naar je, maar pas op voor moeder aap die waakt wel over haar kleintje. 

3 aapjes op een rij Aapjes

Vanuit Ubud zijn we naar het olifanten safari park geweest om ook nog olifanten te zien, na de olifanten was het lijstje met dieren van papa en Lobke ook wel weer compleet haha. Het olifantenpark was bijna helemaal leeg, waardoor de verzorgers en olifanten ruim de tijd voor ons namen. We konden de olifanten voeren en aaien, ze deden kunstjes voor ons en we konden met ze op de foto. Eentje begon op een mondharmonica te blazen, ze gaven je knuffels, deden leuke poses voor ons en ze konden zelfs 'lachen'. Tijdens het voeren mochten we zelfs eten echt in de mond stoppen in plaats van dat ze het met hun slurf uit je hand pakten. Dat was echt heel tof, wij hebben de tijd van ons leven gehad hier. Heel bijzonder. 

Olifantjes Wat ga jij met mijn bril doen?

In Ubud zijn we ook nog naar de Balinese dans geweest, die stond ook nog op mijn eigen bucket list. Wat ik daar van moet denken vind ik nog steeds een beetje lastig. Het was een dans met Balinees verhaal, die vaak ook nog wel lastig te volgen was. Sommige stukjes waren wel gaaf en heel leuk, maar soms was het ook wel heel langdradig met veel van hetzelfde. De ogen van de danseres waren wel heel fascinerend, ze bewoog haar ogen mee tijdens het dansen. De draak was heel mooi gemaakt en danste heel groot en wild waardoor hij best wel impressive was. Zeker leuk om gezien te hebben om weer een andere indruk van de cultuur te krijgen, maar een tweede keer zou ik denk ik niet gaan. 

Balinese dans Balinese dans

We hebben veel en lekker gegeten hier op Bali. Dat ga ik wel heel erg missen wanneer ik weer thuis ben. Het lekkerste wat ik deze week gehad heb, is toch wel een vis bij een heel klein warungetje met maar 5 tafeltjes, net iets buiten Lovina. Warung Cintra voor de geïnteresseerden haha. Je moet er eventjes op de eten wacht, maar dan heb je ook echt iets. Er lag een geweldig grote vis om mijn bord, zonder staart maar met de kop er nog op. Dat was wel indrukwekkend. Een verse gegrilde vis, wat was hij lekker, op en top genieten. 

Wat een heerlijk visje

Verder zijn we nog twee keer bij de stichting geweest zodat ik ze kon laten zien waar ik de afgelopen tijd gewerkt heb en wat ik er zoal doe. Een van de behandel groepen was er tijdens ons bezoekje. Het is heel mooi om dan een verhaal te kunnen vertellen waar ze ook nog beelden van hebben gezien. Dat ze mee kunnen kijken bij een project waar ik aan mee werk. Hoe mooi het is dat deze kinderen stapje voor stapje vooruit gaan, soms met muizenstapjes en soms met sprongen. 

Verder hebben we nog een tempel op het water gezien, hebben we de omgeving van Lovina verkend, zijn we naar de rijstvelden en Ubud market in Ubud geweest en hebben we ons laten verwennen bij de spa. Waarschijnlijk ben ik nog veel dingen vergeten, maar ik heb een onvergetelijke tijd gehad, waarbij ik het heel mooi vond om te kunnen laten zien waar ik woon en waar ik mee bezig ben. 

Offertjes maken Pura Ulun Danu Beratan Tempeltje Tempel

De afgelopen weken heb ik een aantal keer afgesproken met een Balinees meisje. Heel leuk om op deze manier de cultuur nog beter te leren kennen. Je hoort verhalen over de cultuur, hun manier van denken, de invloed van geesten en goden op hun leven. Je maakt mee hoe ze in het leven staan. Af en toe sta je weer eens te wachten omdat ze te laat zijn of omdat ze vergeten zijn je te vertellen dat ze iets later komen of eerst nog ergens anders heen moesten. 

Lisa

We hebben een aantal keer samen gegeten, in eigenlijk helemaal niet typisch Balinese tentjes met ook gewoon westerse gerechten op de menukaart. Wat me wel verbaasde, ik dacht dat ze echt de typische Balinese (Nasi Campur) warungetje uit zou kiezen. Ze had me ook gevraagd mee te gaan naar de motorcross, dat was echt een hele belevenis opzich, mensen die 5 keer veranderen in welke klasse ze mee willen doen. Dat maak je volgens mij in Nederland niet mee haha. 

Ze heeft me kennis laten maken met de durian. De vrucht waar ik een beetje bang van was geworden. Iedereen zegt dat hij zo stinkt en dat je na een boer kokhalsneigingen krijgt van de geur die mee naar boven komt. Ik vroeg me wel af of ik dit eigenlijk wel wilde proberen, maar voordat ik het in de gaten had, had ze al twee stuks gehaald. Ik vond de stank wel meevallen, het had een beetje weg van de geur van een ui. Het heeft wel een beetje een vreemde smaak, niet echt zoet zoals je van veel tropisch fruit gewend bent, maar meer met een twist van ui. Ook de structuur was heel apart: een beetje een romige plakkerige structuur. Eigenlijk was het helemaal niet zo erg als dat ik van verhalen gehoord had. 

Durian

Ik ben bij haar thuis geweest, heb een theatervoorstelling van haar universiteit gezien, ze heeft me voorgesteld aan haar vriendinnen, we zijn bij hobbit huisjes geweest en we hebben veel rondgereden met de scooter door de bergen. Waarbij we konden genieten van geweldig uitzicht over het land en de zee. 

Hobbit House Tjoektjoek Enjoying a good view

Op stage zijn we bezig met het afronden van de projecten en opdrachten. Er zijn de laatste weken geen bijzondere dingen gebeurd, we zijn verder gegaan met het behandelen van de kinderen en hebben gewoon meegedraaid op de stichting. Na de kerstvakantie nog twee weekjes en dan zit het er alweer op. Nu lekker kerstvakantie waarin ik nog weer een stukje van het zuiden van Bali ga ontdekken.

Selamat Natal dan Tahun Baru 2018! (Fijne kerst en een goed 2018)

Selamat Natal dan Tahun Baru 2018

Foto’s

2 Reacties

  1. Jootje:
    28 december 2017
    Hoi Inske, wat heb je weer een fantastisch verhaal geschreven en wat heb jij je de cultuur al eigen gemaakt!!
    Dat wordt weer wennen hier. Geniet , de tijd vliegt en wat fijn dat je daar resultaten boekt zonder de hulpmiddelen die wij hier hebben.
    Geen idee hoe het daar gaat met oud en nieuw maar een heel goed, gezond, en reislustig 2018 gewenst.
    Dikke kus Jootje en mannen
  2. Jacqueline Scheuter-Weeni:
    6 januari 2018
    Ik heb je verhaal weer gelezen, fantastisch.Wat doe je daar veel, ziet veel en Wat een ervaring weer. Wat leuk dat papa en lobke zijn geweest en dat je hen jouw ervaring, cultuur, en landschap heb mogen late beleven en van laten proeven. Geniet van de laatste weekjes op Bali en hoor thuis jouw ervaring wel van in de boomhut slapen. Het filmpje hebben we gezien , schitterend haha. Liefs de scheuties